Eind december komt de wereld bijna tot stilstand. Een ideaal moment om niet te verslappen en dingen te doen die nodig nog gedaan moeten worden. Bijvoorbeeld EHBO-punten halen voor de NKBV-licentie die weer aan verlenging toe is en tevens om de kennisbasis op dat vlak weer eens verder te ontwikkelen.
Eind november schreef ik me dus in voor de WFAM (Wilderness First Aid Mountain) van Outdoor Medicine op 16 december in een Stayokay hostel in Soest. Terwijl de natte sneeuw 5cm dik in de bossen en om het gebouw lag, doken we met een klein groepje mensen in de AMS, HAPE, HACE, frostbite en hypothermia (onderkoeling), ziektebeelden die rond en boven de 3000m hoogte voorkomen.
Waarom had ik nog niet eerder van Outdoor Medicine gehoord? De compacte training was namelijk erg goed! De trainers bleken specialistische artsen te zijn die vanuit hun vak affiniteit hadden met werk op hoogte en in verre oorden en daarin verschillende trainingen verzorgden. Actuele inzichten uit de medische praktijk en internationaal onderzoek wisselden elkaar af en leidden in de loop van de dag tot een praktisch stappenplan voor het stellen van diagnoses en adequaat handelen in ‘het veld’.

Deze cursus borduurde voort op de WFA, de EHBO 2-daagse, een basisvereiste voor mensen die reizen begeleiden in afgelegen gebied, waar hulp niet direct voorhanden is. En verdieping was er. De E-learning die vooraf doorlopen moest worden bood al veel leerzame informatie over ziektebeelden op hoogte en de ontstaanswijzen hiervan. Alles met tussentijdse testjes, visualisaties en praktijkcasussen.
Eenmaal in Soest verzorgden twee enthousiaste artsen de plenaire training: Een ochtend vol theorie, herhaling van de E-learning en toelichting en een middag met scenario’s om de praktische vaardigheden te oefenen. De dag werd afgesloten met een pittige eindtoets, want de trainers hadden uitgesproken ambities om het aanwezigen toe te rusten met hoogwaardige kennis en praktische skills.
De cursisten waren allemaal ervaren vanuit de praktijk en kwamen vanuit verschillende (bergsport-)organisaties. Zo ontstonden mooie leermomenten en een dynamische trainingssfeer. Iedereen was erop gespitst hier iets van mee te nemen. Vast mede omdat hoogtespecifieke EHBO-trainingen dun gezaaid zijn in Nederland.

De sneeuw was inmiddels gesmolten toen iedereen verzonken raakte in de eindtoets. Na een korte bespreking en een mini-afscheidsborrel, werden handen geschud en contacten uitgewisseld. Deze cursus was een verrijking van kennis en netwerk!

© Christophe L. in Ophoogte.com